I tought I was lost...

Ze wist zelf niet waarom ze ineens zo 'boos' werd, vrieger had ze alles onder controle maar nu leek het alsof ze der zelf niet meer eens in de handen bad. Misschien was dat de reden dat ze nu hier zat inplaats in Rusland. Ana zuchtte en haalde haar hand door haren en keek de kantine rond. 'Ik eh, ga dit even opruimen...' Vertelde Joli en Ana knikte kort. Ze moest haar donderwolken weer aan de kant schuiven, want ze wist één ding en dat was dat ze niet terug ging naar de isoleer vanwege een domme woedeaanval. Ze nam een paar diepe happen lucht en sloot kort haar ogen. Ze hoorde hoe Joli weer aan de tafel sloot en ze opende haar groene ogen, haar blik was al weer kalmer en haar vingers stopte met het irritante getik. 'Eh, hoe gaat het hier verder eigenlijk aan toe? Ik hoorde je iets zeggen over werk..?' Joli verbrak de ongemakelijke stilte en Anastasija opende haar mond om te reageren. "Nieuwtjes zoals jij moeten vaak even een tijd wachten, vaak kan je wel al inschrijven dat je werk zoekt en na pff.. Een paar weekjes als het goed is word je ingedeeld bij de werkplekken die op dat moment beschikbaar is" Legde ze uit en leunde een stukje naar acteren zodat ze wat comfortabeler zat. "Misschien kan ik wel nog een plekje in de keuken voor je regelen" Voegde ze er aan toe met ahar dikke Russische accent.

'Nieuwtjes zoals jij moeten vaak even een tijd wachten, vaak kan je wel al inschrijven dat je werk zoekt en na pff.. Een paar weekjes als het goed is word je ingedeeld bij de werkplekken die op dat moment beschikbaar is,' legde Ana uit. Joli knikte begrijpend. 'Misschien kan ik wel nog een plekje in de keuken voor je regelen,' voegde haar vriendin toe. Joli knikte. 'Dat zal fijn zijn,' antwoordde ze dankbaar. Keukendienst moest niet zo moeilijk zijn.

'Dat zal fijn zijn,' Zei haar vriendin toen ze vertelde dat ze misschien een plekje bijnde keukendienst oon krijgen. Ana knikte kort op haar reactie en kruisde haar benen over elkaar. "Ik ga vanavond pokeren, ik weet niet wat jij doet? Denk je dat je het aankan of ga je liever slapen?" Vroeg ze en keek Joli aan. Ze zou het nier raar vinden als de blondie zou gaan slapen ze was tenslotte pas vandaag binnengebracht en de eerste dagen waren altijd het zwaarst.

'Ik ga vanavond pokeren, ik weet niet wat jij doet? Denk je dat je het aankan of ga je liever slapen?' vroeg Ana. Joli hoefde niet lang over die vraag na te denken. 'Ik ga maar vroeg slapen,' antwoordde ze. Ze was hier net aangekomen en ze was, nu al, best moe. En daar kwam ook nog bij dat ze nog nooit gepokerd had en dus ook geen idee had hoe het ging. Misschien zou ze er later nog wel achter komen maar nu had ze ook niet zo'n behoefte om te weten te komen hoe pokeren werkte.

'Ik ga maar vroeg slapen,' Was het antwoord van de blondie en Ana knikte, ze had haar antwoord alverwacht. Ze glimlachte kort en stond met een zucht op. "Wat wil je gaan doen?" Vroeg ze en rekte haar rug maar hield haar ogen niet van Joli af.

'Wat wil je gaan doen?' vroeg haar vriendin nadat ze opstond. Joli moest even nadenken. Ze wist niet goed wat ze wilde doen. Ze zou het gebouw en regels wat beter willen leren kennen maar dat kon altijd nog. Ze was ook erg moe. Het was een vermoeiende dag geweest. 'Ik denk dat ik nu maar alvast naar de cel ga,' antwoordde Joli. Ze stond op en glimlachte naar Ana.